เพลง : มปร.
ศิลปิน : BNK48
อัลบั้ม : OST. ONE YEAR 365 วัน บ้านฉัน บ้านเธอ

ก็คงต้องพอและไม่ขอให้ใครต้องเจ็บกว่านี้
มันคงจะดีถ้าหากเป็นฉัน ก็พร้อมจะไป
อาจจะมีน้ำตา ที่กลั้นเอาไว้แทบไม่ไหว
แม่ว่ามันต้องฝืน ก็ไม่เป็นไร

น่าจะรู้ ทำไมฉันไม่คิดเลย
ขอโทษที่ฉันไม่รู้ มันจะเป็นครั้งสุดท้าย
จากนี้ จะไม่ทำให้วุ่นวาย
ให้ฉันเป็นคนทำใจง่ายกว่า

ไม่เป็นไร คนที่มีน้ำตา ใครสักคนที่ควรจะไป
ดีที่สุดก็ควรเป็นฉัน
ไม่เป็นไร ขอยืนมองดูเธอที่ไกลๆ
และไม่ว่าวันนี้ถึงเมื่อไหร่
เธอยังเป็นคนสำคัญ
ไม่เป็นไร แม้ว่าความเป็นจริงในหัวใจ
ฉันจะทรมาน แต่ยินดีจะยอมรับมัน
ไม่เป็นไร ฉันคิดถึงความสุขของเธอก่อน
จะไม่ครอบครอง ไม่เรียกร้องใดๆ
นอกจากขอให้เธอโชคดี

ถ้ามีสักทาง ที่ไม่ทำให้ใครสักคนต้องเสียใจ
ฉันไม่เห็นมันเลย ใครที่รู้ช่วยบอกกับฉันได้ไหม
อาจจะมีน้ำตา เมื่อถึงเวลาที่ต้องไป
แม้ว่ามันต้องฝืน ก็ไม่เป็นไร

น่าจะรู้ ทำไมฉันไม่คิดเลย
ขอโทษที่ฉันไม่รู้ มันจะเป็นครั้งสุดท้าย
จากนี้ จะไม่ทำให้วุ่นวาย
ให้ฉันเป็นคนทำใจง่ายกว่า

ไม่เป็นไร คนที่มีน้ำตา ใครสักคนที่ควรจะไป
ดีที่สุดก็ควรเป็นฉัน
ไม่เป็นไร ขอยืนมองดูเธอที่ไกลๆ
และไม่ว่าวันนี้ถึงเมื่อไหร่
เธอยังเป็นคนสำคัญ
ไม่เป็นไร แม้ว่าความเป็นจริงในหัวใจ
ฉันจะทรมาน แต่ยินดีจะยอมรับมัน
ไม่เป็นไร ฉันคิดถึงความสุขของเธอก่อน
จะไม่ครอบครอง ไม่เรียกร้องใดๆ
นอกจากขอให้เธอโชคดี

...ดนตรี...

ไม่เป็นไร คนที่มีน้ำตา ใครสักคนที่ควรจะไป
ดีที่สุดก็ควรเป็นฉัน
ไม่เป็นไร ขอยืนมองดูเธอที่ไกลๆ
และไม่ว่าวันนี้ถึงเมื่อไหร่
เธอยังเป็นคนสำคัญ
ไม่เป็นไร แม้ว่าความเป็นจริงในหัวใจ
ฉันจะทรมาน แต่ยินดีจะยอมรับมัน
ไม่เป็นไร ฉันคิดถึงความสุขของเธอก่อน
จะไม่ครอบครอง ไม่เรียกร้องใดๆ
นอกจากขอให้เธอโชคดี

นอกจากขอให้เธอโชคดี
นอกจากขอให้เธอโชคดี
ขอให้เธอโชคดี