เพลง : น้ำตาปริ่มที่ริมเขื่อน
ศิลปิน : จิตติมา เจือใจ

..........อาจเนิ่นนาน
ที่กาลล่วงเลยผ่านพ้น
พานพบหัวใจของคน
โชคดีที่ช่างลืมง่าย
ส่วนคนอย่างฉัน
ชะตาเกิดมาโชคร้าย
ทุ่มเทใจรักง่าย
แล้วจนวันตายจดจำ
กลับมาเยือน
เขื่อนขอนก่อนเคยนั่งอิง
คลื่นซัดเซาะชายตลิ่ง
กลิ้งฟองละอองชุ่มฉ่ำ
อดีตสดใส
ลอดลอยสู่ความทรงจำ
ดังลิ่มฆ้อนตอกย้ำ
ซ้ำรอยเด่นกลางอุรา
คิดถึงวัน
ยูงทองพริ้วช่อสะพรั่ง
ดวงจิตแปล้เปี่ยมหวัง
มิไกลเกินไขว่มือคว้า
ได้มาวันไหน
บัณฑิตจะปิดตำรา
พร้อมเปิดประตูวิวาห์
ศึกษาชีวิตร่วมกัน
ดั่งตัวฉัน
เหมือนคนหมดบุญสร้างมา
จึงคว้าฝันบรรเจิดจ้า
ถึงวาระรอนสะบั้น
แต่บุญเธอเหลือ
ฟ้าเอื้อหอบขึ้นสวรรค์
ปล่อยให้ฉันลิ่วพลัน
ดิ่งลงหุบเหวคนเดียว
ดั่งตัวฉัน
เหมือนคนหมดบุญสร้างมา
จึงคว้าฝันบรรเจิดจ้า
ถึงวาระรอนสะบั้น
แต่บุญเธอเหลือ
ฟ้าเอื้อหอบขึ้นสวรรค์
ปล่อยให้ฉันลิ่วพลัน
ดิ่งลงหุบเหวคนเดียว