เพลง : หญิงหน้าซึม
ศิลปิน : จิตติมา เจือใจ

..........นี่น่ะหรือโลกมนุษย์
คนซื่อที่สุด
กลับเป็นคนน่าสงสาร
หน้าชื่นอกตรม
ระทมทุกข์ทรมาน
ก็ยังยิ้มได้อ่อนหวาน
เพื่อความสำราญ
ของใครหลายคน
ให้เธอแล้วทั้งชีวิต
ถึงเธอพลั้งผิด
ไม่เคยนึกเกลียดสักหน
เฝ้าคอยห่วงหา
ลับตายิ่งพากังวล
ถ้าเธอหิวจัดขัดสน
อยากกินเนื้อคน
ฉันพร้อมยอมพลี
แต่วันนี้เธอคงไม่มีเวลา
มาคิดถึงคุณค่า
แห่งความจงรักภักดี
เธอคงจะลืม
หญิงหน้าซึมคนนี้
คนที่ร้อยวันพันปี
รักเธอไม่มีแคลนคลอน
หากวันไหนเธอมีโชค
มนุษย์ทั้งโลก
คงร่วมยินดีสลอน
แต่ถ้าวันไหน
ไร้คนเยื่อใยอาทร
ขอเธอเว้นที่บนหมอน
ให้ฉันหนุนนอน
ทุกข์ร้อนด้วยคน
หากวันไหนเธอมีโชค
มนุษย์ทั้งโลก
คงร่วมยินดีสลอน
แต่ถ้าวันไหน
ไร้คนเยื่อใยอาทร
ขอเธอเว้นที่บนหมอน
ให้ฉันหนุนนอน
ทุกข์ร้อนด้วยคน