เพลง : แย้มบาน
ศิลปิน : AUTTA

ฉันอยากมีชีวิตอยู่ อยู่เพื่อเรียนรู้วันใหม่
ฉันอยากมีชีวิตอยู่ อยู่บนโลกที่โหดร้าย
ไม่หวังให้ใครสักคนเข้าใจ ฉันจะเป็นยังไงเธอไม่ต้องรู้หรอก
และแม้วันนี้ฉันหายใจ แต่ถ้าวันหนึ่งฉันหายไป
ก็คงไม่มีใครรู้เลย

ผมเดินคนเดียวอยู่ในทางเดิมๆ ในวังวนเดิมๆเพื่อกลับบ้าน
มีแสงจากไฟที่มันส่องตามทางให้เพียงสีจางๆ ไม่สว่างจ้า
ฝนตกโปรยปรายกระทบกายแผ่วๆ แล้วก็ผ่านหน้า
ผมเดินผ่านป้ายประกาศเก่าๆ ที่มันรอให้เรามาอ่านบ้าง

คำพูดของคนที่ต่างว่า ผมอาจจะบ้า ใช่
ผมไม่เคยมีความฝันผมแค่มีความหวังว่าอยากมีค่า บ้าง
เศษใบไม้ที่อยู่ข้างหน้า ทำผมคิดว่าหากมันปฏิเสธ
ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ จงปฏิบัติโดยการเหยียบย่ำเป็นปกติ
มันก็คงปกติ ต่างแค่ใจที่โดนทำลายคลับคล้ายว่าไม่ปกติ

ผมใช้เวลาสงบสติ
จับจ้องกระจกจากนั้นจึงหลบสายตาวิตกจริต
อยากจะปิดทุกปาก อยากจะปิดทุกฉาก
อยากจะคิดว่าเรามีสิทธิ์
แต่อาจจะผิดเพราะเราทำพังทุกอย่าง
อยากจะหยิบทุกเหยียดมาเหยียบจนหยุดทุกหยาบ
ทุกอย่างที่เคยรังเกียจจะเปลี่ยนเป็นแสงสว่าง

ฉันอยากมีชีวิตอยู่ อยู่เพื่อเรียนรู้วันใหม่
ฉันอยากมีชีวิตอยู่ อยู่บนโลกที่โหดร้าย
ไม่หวังให้ใครสักคนเข้าใจ ฉันจะเป็นยังไงเธอไม่ต้องรู้หรอก
และแม้วันนี้ฉันหายใจ แต่ถ้าวันหนึ่งฉันหายไป
ก็คงไม่มีใครรู้เลย


ผมนั่งสูดอากาศอยู่ในคืนที่อยากจะผ่าน
คงไม่อาจที่จะลืมเรื่องทุกอย่าง
เป็นอีกคืนที่กลับมาร้องไห้กับตัวเองข้างหน้าต่าง
อยู่คนเดียวจนสว่าง
แล้วยกมือขึ้นมาปาดรอยน้ำตาที่ตรงแก้ม
ที่เราแกล้งใส่หน้ากากมาตลอด แต่ไม่อาจที่จะถอด
ผมอยากจะกราบแล้วก็กอดพ่อแม่ แต่ไม่อาจที่จะบอก

ว่าอันที่จริงเราเป็นไอกากมาตลอด
เป็นไอ้อ่อนดีแต่ปาก ไม่เคยทำเหี้*ไรได้ดีเลยสักอย่าง
ตั้งใจซ้อมดนตรีมาจนจะปี แต่ก็กาก
คำชมไม่มี มีแต่ด่า ทำกร่าง ตอนที่เมา แล้วพอสร่าง
ก็มานั่งเสียใจกับชีวิตที่ผ่านมาทั้งหมดที่ไม่ได้เรื่องเลยนี่หว่า

วันที่โดนกดดันและปากคนมันยังคงนินทาเป็นประจำ
กูต้องมาเจอคนที่เหยียดทั้งที่ไม่ทันได้รู้จักแล้วมึงก็พากันเกลียดกู สัต*
ทำไมต้องเป็นเราวะที่เศร้าใจ ทำไมวะที่เราดีไม่เท่าใคร
ทำไมกูต้องใส่ใจคนอย่างมึงแล้วทำไมคนอย่างมึงถึงไม่เคยคิดจะเข้าใจ
ไม่ได้โศกเศร้าแต่ได้โปรดทราบ ว่าผมแค่อยากหายไปจากโลก

ลา ลา ลา ลา ลา ลา
ลา ลา ลา ลา ลา ลา
ลา ลา ลา ลา ลา ลา
ลา ลา ลา ลา ลา ลา

ไม่หวังให้ใครสักคนเข้าใจ ฉันจะเป็นยังไงเธอไม่ต้องรู้
และแม้วันนี้ฉันหายใจ แต่ถ้าวันหนึ่งฉันหายไป
ไม่ต้องรู้ ไม่ต้องรู้ เธอไม่ต้องรู้
และแม้วันนี้ฉันหายใจ แต่ถ้าวันหนึ่งฉันหายไป
คงไม่มีใครรู้