เพลง : น้ำตาซึมข้างราวผ้า
ศิลปิน : จินตหรา พูนลาภ

ชอบกันหนึ่งเดือนหนึ่งปี
บ้านน้องติดพี่
รั้วกันก็คือราวผ้า
ตาสอดรอดราวไปหา
เช้าๆขึ้นมา
ก็มองลงลอดไป
ในแผ่นดินบ่มีใคร
ในแผ่นดินบ่มีใคร
หนึ่งเดียวที่น้องมอบใจ
รักมันทวีเพิ่มพูน
ย่างเข้าปีสองคนงาม
มีมือที่สามมานั่งบังราวผ้า
เขาเป็นสาวนักศึกษา
เข้ามาครอบครอง
เลยเอ๊ดให้น้องเพิ่มสูน
ปานมีเข็มดวงน้อยซูน
ปานมีเข็มดวงน้อยซูน
คิดไปหัวใจมันวุ่น
เพราะนักศึกษาหน้างาม
ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ผู้สาวนักเรียนสวยซ้ำสมสา
หญ้าคาเริ่มป่งจังน้อง
เขาสับทิ่มหมุ่นทลาย
ราวผ้าย้ายดีกว่าอายเขา
เห็นบ่เซา
ย่านเป็นตาต้อสอด
ไปพ้อโอ๊ยหอมกันคักแหน่
กลางเว็นแท้ๆ
บ่อายฟ้าส่างเป็น
เขามาประจำใช่ไหม
ซ่างบ่เห็นใจคนใกล้กันแท้นอ
ทำไมไม่ไปพักหอ
อยากเย้ยซั่นบ่
จังควงมาให้เห็น

อยากฟันราวให้กระเด็น
อยากฟันราวให้กระเด็น
เห็นอ้ายหอมกันกลางเว็น
อยากเอาขี้สูดติดตา
ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ยามมองปานมองหนามเสี้ยน
ผู้สาวนักเรียนสวยซ้ำสมสา
หญ้าคาเริ่มป่งจังน้อง
เขาสับทิ่มหมุ่นทลาย
ราวผ้าย้ายดีกว่าอายเขา
เห็นบ่เซา
ย่านเป็นตาต้อสอด
ไปพ้อโอ๊ยหอมกันคักแหน่
กลางเว็นแท้ๆ
บ่อายฟ้าส่างเป็น
เขามาประจำใช่ไหม
ซ่างบ่เห็นใจคนใกล้กันแท้นอ
ทำไมไม่ไปพักหอ
อยากเย้ยซั่นบ่
จังควงมาให้เห็น
อยากฟันราวให้กระเด็น
อยากฟันราวให้กระเด็น
เห็นอ้ายหอมกันกลางเว็น
อยากเอาขี้สูดติดตา