เพลง : ปู่อือลือ
ศิลปิน : จินตหรา พูนลาภ

บึงโขงหลงนามระบือ เออเอ่ย.. มีปู่อือลือคุ้มครองรักษา
ขอโทษเด้อปู่วันนี้หลานพาน้ำตา มานั่งเสนอหน้าด้วยความทุกข์ใจ…

หลานไร้ที่พึ่งพา จึงดั้นด้นมาหาปู่อือลือ
คนรักเขาคงปล่อยมือ บ่ยืดถือในคำเว้าจา
ความฮักเข้าขี่ขอนดอก เขาเลยออกนอกคำสัญญา
วันนี้หลานมีน้ำตา จึงมุ่งหน้ามาหา ปู่อือลือ


* เหงาผู้เดียวอยู่บ้าน ย่านเป็นบ้าป่วง
ป่วงๆ ป่วงๆ ป่วงๆ ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง
คือไข้บ่ส่วง คิดฮอดเขาหลาย วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จังหวัดบึงกาฬ
ช่วยดลบันดาลให้เขามาชิดใกล้ มานั่งถือดอกไม้ ไหว้ปู่ปู่อือลือ

** โอ่ เด๊ะ เด ปู่อือลือเอ๋ย…
ช่วยเป่ามนต์ดลใจ ให้เขาโงคืนโค้ง บึงโขงหลงบ้านเฮา

*** อย่าให้เขาลืมถิ่นฐาน จังหวัดบึงกาฬฝั่งโขงทอดยาว
ให้เขาจดจำเรื่องราว เคยนั่งเคียงสาวกล่าวคำเว้าวอน
เหมือนปู่ยึดมั่นสัญญา จะคอยรักษารัตพานคร
เฝ้าเมืองจมในนคร บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา

(ซ้ำ */**/***)


เวลานาทีหมุนเคลื่อน เวลานาทีหมุนเคลื่อน
ปีเดือนภพชาติพ้นผ่าน ยังเป็นนิรันดร์สถิตอยู่ยั้ง
ปกกั้งอยู่ฝั่งโขง บึงโขงหลงเรืองนามขึ้นชื่อ
มีปู่อือลือ รักษาไว้ รักษาไว้ เอ้อ ละเด้อ…