เพลง : น้ำตาผีเสื้อสมุทร
ศิลปิน : ไข่มุก ชนัญญา

** ยังบ่ทันได้เตรียมใจ โตอ้ายกะไปเป็นของเขา
อ้ายถิ่มสัญญาฮักเฮา ใช้คำว่าเรากับคนอื่น

น้องเฮ็ดอิหยังบ่ได้ มันเจ็บสิตายได้แค่ฝืน
จนว่าแทบบ่อยากตื่น ฟื้นขึ้นมาพ้อดอกความจริง…

ซางบ่เห็นค่าแม่หญิง อ้ายทิ้งกันไปอย่างง่ายดาย
เอาหยังน้อเฮ็ดหัวใจ มาซางดำฮ้ายดอกคือถ่าน

ยอมอ้ายจนเบิดซุอย่าง พาเขามาม้างความฮักห่าง
อ้ายเปลี่ยนคู่เดินร่วมทาง น้ำตาน้องไหลดอกย่ำหย่าง

* เชื่อใจเสมอมา บ่เคยคิดว่าอ้ายบ่ดี
หมู่พวกกะเตือนตั้งหลายที แต่ใจน้องนี่กะหนักแน่น

บ่คิดฟังความผู้ใด๋ ยังฮักแต่อ้ายบ่แปรผัน
ว่าอ้ายคือคนๆนั้น คนที่ฮักกันเบิดหัวใจ…

แต่แล้วเวลาผ่านไป กะเริ่มออกลายบ่อ้ายจ๋า
สิเป็นคือคำคนส่า เขาเว้าเขาว่าอิหลีบ่

แนมเบิ่งอ้ายบ่คือเก่า คำเว้าคำจาทำร้ายใจ
บ่เคยสิคิดเป็นห่วงเป็นใย มีแต่อยากไล่รำคาญกัน

รักเอย...ความรักที่ทรมาน เป็นยักษ์ก็ไม่ต้องการ
ชาตินี้ไม่ขอพบพาน ไอ้คนอย่างเธอที่ทิ้งฉันไป

ร้องร่ำคร่ำครวญดั่งยักษา เศร้าโศกโสกาเพราะพี่อภัย
จะจรลีหนีจากไกล เพราะหมดเยื่อใยในสัมพันธ์

ตัวน่ารังเกียจเดียดฉันท์ มิอาจคู่กันไปได้ดอก
มนุษย์กับยักษ์ผู้นอกคอก พี่บอกว่าเกินจะคู่ควร…

แม้น้องทำดีสักเท่าไร เป็นไปมิได้จะร่วมทาง
แต่กลับไปหลงคนมีหาง ไม่ต่างอะไรกับมัจฉา

น้องเฝ้าดูแลปรนเปรอ พลีร่างบำเรอให้เสพสม
แล้วใยต้องทุกข์ระทม จ่อมจมความช้ำแทบขาดใจ

พี่เลือกไปรักหญิงใหม่ ที่เข้ามาได้ไม่นานนัก
ช่างทำกันได้พ่อยอดรัก พี่เลือกตัดยักษ์ไปรักปลา

พี่ลืมหมดสิ้นความดี นารีคนใหม่เข้ามาเชย
หมดสิ้นถ้อยคำจะเอื้อนเอ่ย รักต้องลงเอยด้วยน้ำตา

รักเอย...ความรักที่ทรมาน เป็นยักษ์ก็ไม่ต้องการ
ชาตินี้ไม่ขอพบพาน ไอ้คนอย่างเธอที่ทิ้งฉันไป

* / **

น้ำตาน้องไหลดอกย่ำหย่าง