เพลง : บ่สมเพิ่น
ศิลปิน : ไพบูลย์ แสงเดือน

A1: เจียม บอกเจ้าของให้เจียมหัวใจ
ยามได้หย่างกายใกล้กับผุสาวคนงาม
อ้ายมันคนทุกข์ บ่สมเจ้าผุแก้มอ่ำท้ำ
ให้ยืนถ่าจนหน้าก่ำ คงบ่ได้บายดอกคึดว่า

B: (กะ)อนาคตของเจ้า เป็นครูเป็นหมอ
ต่างกับอ้าย เฮ็ดไฮ่เฮ็ดนา
มือของเจ้า ไว้จับปากกา
แต่อ้ายนี่ติ เทียวจับแต่แหนรถไถ

H: อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้เริศได้หรู พอสิให้เจ้าสน
เจ้าใช้บัตรโอนจ่าย อ้ายใช้บัตรคนจน
ส่ำนี้กะฮู้ว่าเฮาห่างกันหลาย

อ้ายแค่บักเหล้าขาว มันบ่สมสาวครู
บ่ได้หย่างห่างหรู คือ ผุเพิ่นห่างมี
บ่มีปริญญา คือจั่งเจ้าผุดี
แค่จบ ม.6 ยังได้เอาไก่แลกออก (โอ้ยยย..)

(กะเฮ็ดให้ฮู้ ว่าบ่สมเพิ่น)

Solo:

สูง เจ้าอยู่สูงจนเอื้อมบ่เถิ่ง
เฮ็ดได้แค่ยืนเบิ่ง คงบ่ได้บายดอกคึดว่า
B/H/H