เพลง : ชะตาที่ไร้เมตตา
ศิลปิน : อุเทน พรหมมินทร์
อัลบั้ม : OST แม่เบี้ย

ตราบใดสายธารต้องไหลตามลม
หัวใจก็คงไหลตามชะตา
ไม่รู้หนทางที่ฟ้านำพา
ลิขิตมาเราต้องไป
อยู่แห่งไหน รักแท้ที่ใจเสาะหา
ฉันพบเพียงความเหว่ว้า และน้ำตารินหัวใจ
เพื่อความรัก ฉันทุ่มเทสักเพียงไหน
แต่ทำไม ไม่เป็นเหมือนฝัน

ฉันต้องรับชะตาที่ไร้ความเมตตาอีกนานเท่าไหร่
เหมือนคนตายทั้งเป็นที่ยังหายใจ
หรือเป็นเวรและกรรมที่เคยทำร่วมกันใช่ไหม
จะให้ชดใช้อีกแค่ไหน ถึงจะพอ

หากเธอร้อนใจต้องทุกข์ระทม
จะเป็นดังลมพัดเย็นให้เธอ
จะยังมีความหวังดีให้เจอ เสมอ... อยู่ตรงนี้

อาจเป็นรัก ไม่ใช่ความเสน่หา
แม้ใกล้กันแค่สบตาก็เหมือนว่ายังแสนไกล
เธอเจ็บช้ำ ฉันนั้นก็แทบขาดใจ
เธอรู้ไหม ว่าห่วงใยเธอ

เธอต้องรับชะตาที่ไร้ความเมตตาอีกนานเท่าไร
เหมือนคนตายทั้งเป็นที่ยังหายใจ
ไม่ต้องการเห็นเธอต้องทุกข์ทนเจ็บปวดต่อไป
จะทำยังไงอีกแค่ไหน ถึงจะพอ

ฉันต้องรับชะตาที่ไร้ความเมตตาอีกนานเท่าไหร่
เหมือนคนตายทั้งเป็นที่ยังหายใจ
ไม่ต้องการเห็นเธอต้องทุกข์ทนเจ็บปวดต่อไป
จะทำยังไงอีกแค่ไหน ถึงจะพอ

จะให้ชดใช้อีกแค่ไหน ถึงจะพอ