เพลง : หลอยอยู่หลอยกิน
ศิลปิน : เฉลิมพล มาลาคำ

เล่ามีเมียสาวซำน้อย
ไว้นอนกอดปรนเปรอ
ตอนเวลาเมียเผลอ
สิจอบหลอยไปนอนคั่น
สวรรค์ของคนเฒ่า
คือเอาใจก็เก่ง
ผิดกับหมากโตงเลง
ของอีเฒ่าอยู่บ้าน
มันยานย่นเหี่ยวเฉา เอย
อ้วนพอปานอึ่งเพ่า
เว้าจ่มเป็นจอม
แก้มบ่หอมนวลเนียน
เต่งตึงเอ้ยคือของน้อย
........
เมียเผลอเมื่อไรจอบหลอย
ไปหาหล่อน
ร่วมหลับนอนกับเธอ
เมียเผลอยามใด
จะหลอยไปเคียงคู่
อย่าน้อยใจ
เลยนะแม่โฉมพธู
เมียหลวงเมียน้อย
พี่นี้ยังคอยห่วงใยทั้งคู่
หากแม้นบ้านใหญ่เธอรู้
ว่าพี่หลอยไปหาเธอ
คงไม่แฟร์
พี่กลัวยายแก่จะไปรบกวน
ถนอมแก้มนวล
ไว้คอยพี่หน่อยแก้วตา
หลอยอยู่หลอยกิน
บางครั้งต้องดูเวลา
โอ้เมียน้อยจ๋า
เธออย่าน้อยใจไปเลย
คำแพงเอ้ย คำแพงเอ้ย
อยากมีเวลา
ไปนอนข้างเคียงคู่
อยากอยู่หยอกเย้า
คลอเคล้าสุขสม
พั่วดอกอ้ม
กะเมียพี่คือกัน
อยากปันเวลาแวะไปหาเจ้า
อีเฒ่าเจ้าที่มันแฮง
เช้าสายบ่ายแลง
เธอคอยนั่งเฝ้า
อ้วนพอปานอึ่งเพ่า
เฮ็ดตาเหลื่อมเม่าเม่า
เว้าจ่มเป็นจอม
แม่นสิย่างไปไส
เว้านำผู้ได๋
มันกะจอบกะส่อง
สากกะเบือเตรียมพร้อม
ตั้งป้อมซอมทุกเวลา
นอนละเมอเพ้อพูดถึงเธอ
คิดถึงเสมอ
หากมื้อได๋มีเวลา
สิหลอยไปกอด
หอมเจ้าให้สุขอุรา
โอ้ที่รักจ๋า
คอยถ่าแน้เด้อคนดี
กลัวพี่กลัวว่าเธอจะเหงา
กลัวว่าเจ้าจะเหงาเต็มที
ถึงเป็นเมียน้อย
เธอก็คือเมียของพี่
หากโอกาสมี
สิไปนอนกอด
ทุกวันทุกคืน
ขมกลืนหวานอมเอาไว้
หวานอมขมกลืนเอาไว้
อดใจไว้ถ่าอ้ายแน
สิหลอยอีแก่
ไปนอนกอดเจ้า
เหมิดคืนจนฮอดมื้อเซ้า
คลอเคล้าแม่นชื่นชม
ให้มันสมหัวใจคิดฮอด
สิไปนอนกอด
เหมิดคืนซอดแจ้ง
หล่าเอยคำแพง
ให้คอยอ้าย
แนเด้อน้อง
-