เพลง : ภาพถ่ายวันวาน(1920)
ศิลปิน : PURPEECH

เรื่องราวแห่งความรัก ครั้งหนึ่ง ที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มและมีน้ำตาให้กับมัน
หากเปรียบดั่งดวงดาว คงสวยงาม ประดับประดาด้วยเรื่องราวที่คิดถึง
หากเปรียบดั่งฤดูกาล ที่เหงาใจ เธอคือลมที่ฉันคิดถึงในหน้าร้อน
ไออุ่นในทุกคราที่ฉันเคยได้วอนขอ ในวันที่ฝนพรำนั้นทำให้ฉันเปียกปอน

*ได้โปรดเถอะให้ฉันหนีไป จากตรงนี้ จากความทรงจำเเสนดีที่ฉันยังคงเก็บเอาไว้
ได้โปรดเถอะให้ฉันหายไป กับเวลา

**เพราะเธอยังอยู่ตรงนี้ที่เดิมไม่เคยลาจากเป็นดอกไม้ที่งดงามผู้แสนพร่างพราว
ที่ยังคอยอยู่ในดาวมืดดำที่ดูว่างเปล่ายังมีฉันคอยดูแล ไม่เคยเลือนจางหาย

เรื่องราวแห่งความรัก ครั้งใด ที่ถูกซ่อนเก็บไว้แม้วันเวลาได้ผ่านมา
ภาพถ่ายในวันวาน ถูกขีดเขียนด้วยปากกาฝัน ว่าจะมีกันเเละกันอยู่ตรงนี้ตลอดไป
หากเปรียบดั่งฤดูกาล ที่เปลี่ยนผัน เธอยังคงเป็นลมที่ฉันคิดถึงในหน้าร้อน
ไออุ่นในทุกคราที่ฉันเคยได้วอนขอ และเธอเปรียบดั่งฝนพรำที่ทำให้ฉันเปียกปอน

*ได้โปรดเถอะให้ฉันหนีไป จากตรงนี้ ไปยังดินเเดนเเสนไกลที่ไม่มีเธออยู่ในนั้น
ได้โปรดเถอะให้เธอหายไป กับเวลา

**เพราะเธอยังอยู่ตรงนี้ที่เดิม ไม่เคยลาจาก เป็นดอกไม้ที่งดงามผู้แสนพร่างพราว
ที่ยังคอยอยู่ในดาวมืดดำที่ดูว่างเปล่ายังมีฉันคอยดูแล อยากพบเธออีกครั้ง

เพราะทุกความรักใดๆ ที่เคยมีกันจะงดงามและตรึงติดใจ
พร้อมทิ้งรอยน้ำตา ความสุข ซ่อนเก็บไว้ ผ่านเรื่องราว

ที่เราเคย โอบกอดกันเต้นรำใต้เเสงดาว พราวซิบบอกรักกันด้วยเสียงเพลง
บทกวีแห่งรักที่เราได้เขียนเอง ซ่อนเก็บไว้ให้เป็นดั่งวันวาน