เพลง : ทรงอย่างแบด แซดอย่างบ่อย
ศิลปิน : Pondering

ได้กลิ่นคนเศร้า แต่ไม่เป็นไรผมเศร้าด้วยคน
ก็เพิ่งจะโดนทิ้งมาหมาดๆ กินข้าวกินปลาก็ยังไม่ลง
ตอนนี้ก็เอาแต่เมาจะไปเซเว่นยังเดินไม่ตรง
นี่เพลงที่ 7 ที่เขียนให้เธอ ผมคิดว่าเธอคงยังไม่โดน

จริงๆ ก็ดีขึ้นแล้วจากที่ตอนแรกผมอยากจะบ้า
ใครๆ ก็ว่าผมเฮิร์ตนะไม่ต้องถามดูจากสภาพ
คราวหน้าก็อย่าพึ่งรีบด่วนให้ใจก็อย่าชะล่า
เพราะถ้าโดนเทขึ้นมาเมื่อไรเราก็จะเป็นอากาศทาส ใช่

ผมอยู่ที่ไทยแต่ใช้ไทม์โซนอยู่ฟากเมกา
แค่อยากให้รู้ว่าผมยังรอและคือเหตุผลที่ภาพมันมา
ไม่ต้องขอพรจากฟ้าขอพรจากเทพจากเทวดา
ต่อให้ผมขอให้ตายยังไงก็เป็นได้แค่คนคั่นเวลา

เพลงนี้ผมเขียนในโน้ตไม่ได้เขียนลงในเศษกระดาษ
ก็แค่ผู้ชายกลางๆ ไม่ถึงกับโง่หรือเกรดฉลาด
พบหลงเสน่ห์ไม่สนว่าโตหรือเด็กไปกว่า
และผมก็โดนอย่างที่คุณคิด ผมโดนเธอทิ้งเป็นเศษขยะ
มันเจ็บ Sus sus เลยว่าป่ะล่ะ

(I don't know how to give you an off)
ผมก็ไม่รู้ต้องทำยังไงถึงจะ Move
ถึงผมจะออกจากเรื่องเธอได้ให้ตาย
(I don't know how to grow when you go)
Ah อยากรู้เหตุผลว่าเพราะอะไร
ให้เธอเข้ามาขยี้หัวใจของผม

ผมเพ้อถึงเธอจนอัดเป็นเพลงแล้วก็ปล่อย
ทุกอย่างมันมาจากใจจริงๆ
ผมไม่ได้กะให้แมสซะหน่อย
มันไม่เหมือนตอนเด็กๆ
ที่ทักกันเสร็จแล้วก็อ่อย
ทรงผมออกจะดูแบดๆ
แต่เอาจริงๆ อ่ะแซดอย่างบ่อย

อยากมองหน้าเธอใกล้ๆ
คอยเก็บทุกรายละเอียด
เธอทำอะไรของเธอกันนะ
ถึงได้น่ารักทุกปลายกระเบียด
แต่เธอยังลืมคนเก่าของเธอไม่ได้และใครจะเสียบ
เป็นคนที่ไม่ใช่ยังพอทน
แค่ไม่อยากเป็นคนที่เธอรังเกียจ

ยังเขียนถึงเธอเรื่อยๆ ถ้าหากผมเหนื่อยก็อาจจะพอ
ผมเขียนมันอยู่ทั้งคืนด้วยความคิดถึงไม่อยากจะนอน
เอาความรู้สึกของผมที่มีมาสร้างละคร
คิดถึงจังตอนผมนอนอยู่บ้าน
และรอเวลาเธอว่างมาคอล

ทุกวันนี้ผมยังเปิดเพลงโปรดของเธอ ฉันเป็นแมลง
อยากมีโมเมนต์ไปเที่ยวกินข้าวดูหนังไปเดตกับแฟน
ยิ่งคิดแล้วผมยิ่งเจ็บก็ตามสเต็ปอะเด็กมันแกง
ไม่ทราบที่บ้านผมเน็ตมันแรง
หรือเธอแค่ผ่านมาเก็บคะแนน
ให้คนที่ฟังเขาเจ็บกันแทน

(I don't know how to give you an off)