เพลง : สาวฝรั่งจกตา
ศิลปิน : ละไมหรรษา

ฝรั่ง : Hi ji me.. I’am lost How do I get to Mahasarakham
เฟิร์ส : มีนนนน แม่นหยังน้อบาดทีนี้
ฝรั่ง : hi hello
เฟิร์ส : หือ เพิ่นสิโทรหาไผ
ฝรั่ง : I’want to go to sarakham
เฟิร์ส : ห๊ะ อยากกินตำบักโกใส่บักขาม สิไปหาไสล่ะฮึ

โอย โอ้ย ตาย จะทำยังไง ละบาดทีนี้
ผมอยู่ดีๆ ก็มีฝรั่ง เพิ่นเข้ามานั่ง เว้านำหมู่ข้อย
ขาเป็นล่อยๆ ปากห้อยเส่เว่ Yes No Ok อะไรนี้ล่ะ
ข้อยกะหะหะ you ว่าอะไรเกาะ
มาถามข้อยเนาะ ตอบเพิ่นบ่ได้ เลยยืนเป็นใบ้ปานไก่เป็นห่า
เลยฟ้าวแนมหา ให้คนมาซ่อย เฮ็ดหน้าซ่อยม่อย ปานบักหอยไข้
บ่มีผู้ใด๋ผ่านมาทางนี้ เงียบมิดซี่ลี่คือฮวกเซาฮ่ม คำเว้ามุดตม งมๆซาวๆ
ถ้าบ่ติดกาวสมัยวัยเรียน ข้อยเก่งอ่านเขียนอังกฤษแท้ล่ะ

เฟิร์ส : อั่นๆ you you ซิดนั่งๆ
ฝรั่ง : what ?
เฟิร์ส : อ๋อๆ you ถามหาวัด เจ้าอยากไปวัดว่าเถาะ
ฝรั่ง : what ? No!
เฟิร์ส : อั้นๆ you you นั่งลงนั่งลงก่อน วันโปก วันโปก เดี่ยวสิพาปาย เนี่ย
ฝรั่ง : Oh’ shit Hmm!

พยายามเข้าใจเว้าจนเมื่อยมือ ได้แต่ อือๆอ๋อๆแอ๋ๆ โตข้อยนี้แหม อยู่แต่เถียงนา
ใต้กบหาปลานำนานำทง เลยเป็น งงๆ พอพ้อฝรั่ง บ่มีมูลมังภาษาอังกฤษ
ถนัดประดิษฐ์ บ้องไว้สูบชา ฮอดเว้ากับหมาเวลาถึงๆ ข้อยกะตึงพอถึงเหล้าขาว
เลยขอผู้สาวเป็นเขยฝรั่ง เพื่อได้มูลมังทางฝั่ง ยุโรป ห่าถูกโฉลกถูกตาต้องใจ

เฟิร์ส : อั่นๆ You มีผู้บ่าวไป่
ฝรั่ง : What ?
เฟิร์ส : เอ๊า ถามหาวัดอีกแล้ว เนี่ย
ฝรั่ง : Hmm’ I don’t understand. Oh!!
เฟิร์ส : เอิ่มๆ กะยังถามว่า มีผู้บ่าว หรือ ไป่
ฝรั่ง : Speak english please.
เฟิร์ส : อ่า!! มักยุเดะ มักยุเดะ เนี่ย!
ฝรั่ง : You can see So beautiful.
เฟิรส : บ่แม่น มันบ่แม่น
ฝรั่ง : Ya! Omg Ok listen to me I’want to go to Mahasarakham You no.
เฟิร์ส : กะยังว่ามักๆ มักยุเด้
ฝรั่ง : What is “mak” (มัก)
เฟิร์ส : โอ๊ย กะจังว่ามัก
ฝรั่ง : Ok you speak english please.I