เพลง : Just Money (แค่เงิน)
ศิลปิน : ชม ชุมเกษียร
Now I wanna talk about money
One for the money, Two for the money
Three for the money
For every fucking way for the money
คนจะเห็นได้ก็เท่าที่ตามอง
จะลาภยศสรรเสริญ หรือว่าเงินทอง
มีเงินมึงก็อย่าคิดไปลำพอง
เพราะชีวิตของมึง ยังไงก็ยมบาลจอง
มึงอย่าพูดเลยว่าเงินไม่สำคัญ
มึงมีอคติเพราะเคยโดนเงินทำวิสามัญ
อำนาจกับค่าเงินมันสัมพันธ์
จะจับจ่ายใช้สอย ก็ให้มึงลองประสานมัน
ถ้ามีเงินแล้วมึงซื้ออะไรไม่ได้ล่ะ
ตำแหน่งมึงสูงชะลูด แต่มึงพูดอะไรไม่ได้ล่ะ
มีอำนาจที่มึงเชื่อว่าไร้พ่าย
แต่ไม่มีใครคบ เหมือนนักรบที่ไร้ค่ายอ่ะ
ค่าของเงินที่มึงเชื่อว่ามากมาย
แต่ถ้าสังคมไม่ยอมรับ อำนาจของมันก็วอดวาย
ตอนนี้มึงก็เข้าใจความหมาย
ว่าอำนาจหรือว่าเงิน คือสิ่งที่มึงกระหาย
เฮ้ย ไตร่ตรองดูให้ดี
ที่เงินล้ำค่าก็เพราะมึงยอมให้มันมี
มึงยังไม่เคยให้ของใครฟรี ๆ
นั่นแหละคือความหมายที่เงินถึงกลายเป็นของดี
ที่คนใช้เงินซื้อเพศสัมพันธ์
มึงทำรังเกียจเดียดฉันท์ เหมือนไม่เข้าใจมัน
พอตัวผู้ลากเหยื่อออกมาแบ่งปัน
แล้วตัวเมียให้ท่า ทีนี้ล่ะเข้าใจจัง
นี่มันชัดเจนนี่ว่า How we deal
และไม่มีใครสนหรอกว่า How you feel
Take it on นั่นแหละ what we will
มึงก็นั่งร้องไห้เวลาเขา Get W
เฮ้ย Emo ควยไรอ่ะ
มันไม่มีใครหรอกที่ทำทั้งหมดด้วยใจ
มันก็ต้องจ่ายเหมือนกับของทั่วไป
แต่มันฟังดูไม่งาม เขาก็เลยไม่พูดไง
Hook:
เงินปรกติ แต่มึงมองว่ามันไม่ปรกติ
อาจจะเป็นเพราะมึงมีอคติ ใส่ใจมากไปก็เป็นแบบนั้นแหละ
ลองตั้งสติ อาจจะเป็นเพราะมึงมันดัดจริต
ตัดสินว่าเงินนั่นแหละที่ผิด แต่ที่จริงแล้วคนนั่นแหละที่สร้างเงิน
Rap 2:
องุ่นเปรี้ยวกว่าวาทะกรรมทำฉาว
เทวดา ซาตาน ฟังมึงพูดแล้วแม่งจะหาว
ไม่มีถูก ไม่มีผิด เพราะโลกมันสีเทา
อย่าดัดจริต คิดแบ่ง ดำ ขาว (งี่เง่า)
ใช้เงินเป็นอัตราแลกเปลี่ยน
และอัตราก็ขึ้นลง เพราะมันไม่เคยเสถียร
มึงยอมรับเองหรือมึงจะเถียง
กระดาษมีค่ามากน้อยก็อยู่ที่มึงจะเขียน
เงินไร้ค่า แหม่มึงเก๋าจริงอ่ะ
ทำเอาคนใช้เงินดูโง่เขลาไปเลยว่ะ (เพ้อเจ้อ)
หัวแข็งอย่างกับเสาหินอ่ะ
บ่นนักก็ควักเงินในกระเป๋า ออกมาเผาทิ้งป่ะ
ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เงินที่ทอง
แต่มันอยู่ในทัศนะคติ และมุมของมึงที่มอง
เหมือนอาหารที่เค้าให้ชิมให้ลอง
แล้วมึงก็แดกจนอ้วน แล้วโกรธกับพุงที่พอง
ซึ่งตามมาด้วยน้ำตาที่นอง
เพราะไม่ตีค่าเงินในแบบที่ถูกที่ต้อง (แล้วทำยังไงอ่ะ)
จะแก้ไขในจุดที่ขัดที่ข้อง
ต้องแก้ไขสมองกับใจมึงที่บกที่พร่อง
มีเงิน ก็ใช้โง่เกินไป
ก็ถูกใจนายทุนเพราะหลอกได้ดังใจ
ติดแบรนด์ไม่มีใครว่าอะไร
แต่มึงเสือกใช้แบรนด์นอก แล้วต่อต้านแบรนด์ไทย
อย่าง Made in Thailand ที่น้าแอ๊ดบอก
อยากจะขายคนไทยก็ต้องไปให้ต่างชาติหลอก
ไทยทำแล้วส่งนอก แล้วเอา Logo ตอก
พอส่งกลับมาขาย แม่งแทบจะเหมากันเป็นกระสอบ
เงินทองที่ใช้เป็นถุงเป็นถัง
ถ้าไม่บันยะบันยัง สักวันต้องหมดถุง
เวลาตกต่ำก็ไม่ต้องไปผวา
เพราะคนเราต้องย่อขาถ้าอยากกระโดดสูง
เงินปรกติ แต่มึงมองว่ามันไม่ปรกติ
อาจจะเป็นเพราะมึงมีอคติ ใส่ใจมากไปก็เป็นแบบนั้นแหละ
ลองตั้งสติ อาจจะเป็นเพราะมึงมันดัดจริต
ตัดสินว่าเงินนั่นแหละที่ผิด แต่ที่จริงแล้วคนนั่นแหละที่สร้างเงิน
ร่ำรวยมาจากความขี้โกง
หลับไม่สนิทเพราะกลัวความลับจะถูกเปิดโปง
เหมือนประกาศความโง่ออกทางลำโพง
เพราะไม่ว่าใหญ่แค่ไหน ยังไงก็เล็กกว่าโลง
เส้นชัยมันกว้างพอจะเข้าได้ทั้งผอง
แต่คนเหี้ย ๆ เสือกคิดให้มีที่หนึ่งที่สอง
ฆ่ากันเพราะหวังรางวัลและของ
มึงก็คิดได้เนอะไอ้สัตว์ สมง สมอง
อยากได้ที่หนึ่งเดี๋ยวกูทำถ้วยให้
ขี้เกียวตัวเป็นขน อ่ะไม่เป็นไร เดี๋ยวกูโกนให้
เงินทองไม่สำคัญมันก็คงใช่
แต่พูดเสร็จแล้วเก็บเงิน ใครเขาทนได้
เหมือนหมอไม่เก็บเงินคนไข้
มึงยอมไหม ให้เข็มอันเดียวใช้ฉีดวนได้
อยากได้น้ำใจช่วยหุบปาก เหมือนกับคนใบ้
เอาเลขบัญชีมึงมา เดี๋ยวกูโอนน้ำใจให้
เงินไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือไม่มีเงิน
และมันคือเหตุผลที่ด่าเงินเหลือเกิน
ด่าทุนนิยม ด่าธุรกิจซะเพลิน
ถ้าอยากยืนด่ามีดที่วางเฉย ๆ ก็เชิญ
เพราะต้นเหตุไม่ใช่คนที่ใช้เงิน
แต่มันอยู่ที่คนบ้า พอจะฆ่ากันเพราะเงิน
ที่มึงนิยามรายได้มึงขาดเหลือเกิน
ก็เพราะชอบเปรียบเทียบกับชีวิตคนอื่นเหลือเกิน
หยุดคิด หยุดเพ้อ หยุดด่า
แล้วกลับมาใช้ชีวิตของมึงเองดีกว่า
อยู่กับสิ่งที่มึงมีดีกว่า
ใครจะรวยก็ช่างแม่ง ไปแข่งทำไม ไอ้ห่า
ชีวิตมีอิสระเสรี
อย่าให้เงินมาสั่งมึง ว่านั่งตรงไหนแล้วดี
โลกของเงินคือโลกแฟนตาซี
หวังว่ามึงจะเข้าใจความหมายที่แท้ของ Money
เงินปรกติ แต่มึงมองว่ามันไม่ปรกติ
อาจจะเป็นเพราะมึงมีอคติ ใส่ใจมากไปก็เป็นแบบนั้นแหละ
ลองตั้งสติ อาจจะเป็นเพราะมึงมันดัดจริต
ตัดสินว่าเงินนั่นแหละที่ผิด แต่ที่จริงแล้วคนนั่นแหละที่สร้างเงิน