เพลง : สรัล
ศิลปิน : SARAN

ในวันที่ผมอึดอัด
ผมเปิด Beat Lo-fi
มันจะมีใครที่ไหนมารักคนถอดเสื้อโชว์ลาย
ผู้คนมากมายเข้ามาใช้กุศโลบาย
ทำให้ทุกอย่างมันแย่กว่าเดิมและมันสุดแสนจะโชว์ควาย

ผมลองโรยกายลงพนักพิก
มองรูปภาพที่แปะผนังที่มันได้ Cut Scene
ผมเริ่มอยากย้อนเวลา ผมอยากมี Time Machine
อยากย้อนกลับไปตอนเจ็ดขวบ ตอนนี้จะได้ไม่เจ็บปวด

อายุผมก็ยังน้อย แต่ผมต้องทำงานหนัก
และสุขภาพก็กำลังแย่ บางวันก็นอนไม่ตาหลับ
ผมเอานิ้วโป้งไปปัดรูป เห็นเด็กนักเรียนในนามบัตร
นี่มันคือผมจริง ๆ หรือว่าผมเองแค่ตาฝาด

ทำไมรอยยิ้มของผมตอนนั้นมันช่างดูงดงาม
มันคือรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ตั้งแต่ที่ผมได้พบมา
ไม่ต้องแสร้งยิ้มในโลกปลอม ๆ เพราะโลกมนุษย์คือโลกละคร
และผมยินดีตะเกียกตะกาย ถ้าหากต้องตายในโลกปลอม ๆ

ผมนั่งทำเพลงเพื่อโล่ทอง ๆ
จนตอนนี้ผมมีเงินมีทอง
มีบารมี มีคนนับถือมีญาติสนิท มีมีมิตรมากอง
สิ่งที่ผมทำไม่คิดจะพอ และผมแม่งบ้ากว่า Rick & Morty
เพราะว่าเวลาไม่คิดจะรอ ทุกคืนผมเลยไม่คิดจะนอน

และสิ่งที่ดีที่สุดไม่ใช่การตบต่อย
แต่คือการได้นั่งเขียนเพลงเพื่อจะให้มันได้ปลดปล่อย
วันนี้ถ้ามีก็เก็บถ้าหากไม่มีก็ อดหน่อย
ผมมักจะยิ้มในทุก ๆ วันกับคนข้างในกระจกบ่อย

มองตาตัวเองเสมอบอกให้มึงสู้ๆ
ถึงแม้เส้นเสียงของมึงแตกหรือหูจะอู้ ๆ
ข้อความเด้งในโทรศัพท์แม่บอกให้สู้ลูก
เพราะว่าพระเจ้าจะมองเห็นผู้ทำ ไม่ใช่ผู้พูด

กูก็เลยต้องมานั่ง นั่งเขียนเพลงเหมือนเดิมอยู่วันยังค่ำ
กูก็ไม่รู้ว่าจะมีใครฟังมั่ง แต่ว่ากูไม่เคยซีขอโทษทีใจมันลั่น
เจอแม่งมาหมดทั้งคนแย่และก็ดี กู Born to be
กูไม่สนใครมันงั่ง ถึงแม้ว่ามันจะผ่านไปกี่ปี
แต่ว่าชื่อกูยังมีเพราะว่าใจกูมันมั่น โทษทีไอน้องเพราะว่าใจพี่มันปล้ำ

กูไม่เคยยอมกับทุกสิ่งกับทุกอย่างที่ได้ผ่านที่ได้พบ
กูยังต้องรอให้ตะวันมันตกดินเพื่อจะออกไปทำงาน
ที่มันค้างไว้ให้ครบ ทำงานตอนดึกและก็เช้าไม่ได้ลด
บางวันไปต่างจังหวัดหน้าครอบครัวไม่ได้พบ
แต่กูเหนื่อยเพื่อได้บ้านเพื่อได้รถทุก ๆ
อย่างเพื่อครอบครัวกูทั้งหมด กูยังคงสู้ถึงร่างกายกูไม่ครบ

กูไม่เคยบอกว่ากูเก่งไปกว่าใคร
และกูไม่เคยสนใจใครจะเก่งไปกว่ากู
ดาวไม่จำเป็นจะต้องเด่นไปกว่าไฟ
กูเลยช่างแม่งปะไรใครจะเด่นไปกว่ากู

ถ้ามึงไม่ชอบเชิญมึงเผ่นไปจากกู
กูต้องขอโทษถ้ามึงเจ็บใจจากกู
เพลงนี้จะยืนยันว่ากูสู้
และมึงก็ไม่มีวันจะที่จะเจอใครอย่างกู

กูอยากจะบอกอะไรให้นะเว้ย นี่มันแหละมันคือชีวิต
มึงจงดำเนินชีวิตเหมือนวันสุดท้าย และทำทุกอย่างให้สุดในทุกวินาทีนี้
ผู้คนนั้นต่างกันทุกสิ่งทุกอย่างรวมถึงวิธีคิด การมีศัตรูมันไม่ได้ดีไปกว่าการมีมิตร

กูเคยโดนด่ามาหมดจะเด็กกระโปกหรือแชมป์กาก
แต่ว่าสุดท้ายกูปล่อยผ่าน กูแค่ไม่อยากจะแย้งด่า
และเพลงๆ นี้กูมี 1 คำที่แก๊งฝาก
คือผู้จัดการกู Thaitay ส่วนดีเจกู Bangbaht เว้ย