เพลง : สะใภ้อนาถา
ศิลปิน : จินตหรา พูนลาภ


หวัง เผิ่นสูงเสียดฟ้า เงยแต่หน้า จ้องส่องมองดาว
คนจนขัดสนอย่างเรา เงินเกลี้ยงเป๋า เผิ่นบ่เห็นค่า
ย้อนว่าสายแนน จูงแขน มาร่วมชายคา
สะใภ้แสนอนาถา ที่แม่ย่า เทียวเสี่ยงตาใส่

งาน สู้เหมิดสู่ด้าน ยังว่าคร้าน อยู่เปลืองข้าวสาร
ย่าเว้า กระแทกแดกดัน แต่ล่ะวันสักเสียมเหี่ยนใส่
ก้มหน้ารับฟัง เพราะยัง ฮักแพงลูกชาย
จำนนให้จิกหัวใช้ ย้อนหัวใจแพ๊งลูกชายเผิ่น…

* ย่าเมิน บ่เป็นหยังน้องยังทนได้
ขอเพียงแต่อ้าย อย่าให้น้องเป็นส่วนเกิน
ย่าว่าบ่ดี แต่สามียอมร่วมทางเดิน
สิบืนจนเอ็กเพเอ็กเหลิ่น สู้เผชิญฮักอ้ายเรื่อยไป…

** ยอม ให้ย่าด่าป้อย ย้อนต่ำต้อย น้อยวาสนา
สะใภ้คนนอกสายตา สิสู้ให้ย่า ยอมรับจนได้
แพงอ้ายปานต๋า บ่ย้อมฮ้างป๋า ไปเอาผัวใหม่
ทุกคืนนอนกอดลูกชาย บอกกับหัวใจ บ่ได้นอน กอดย่า
(ซ้ำ * / **)