เพลง : น้ำตาทมิฬ ต้นฉบับ
ศิลปิน : ชรินทร์ นันทนาคร

น้ำตาทมิฬ
ไม่เคยรินไหลสักครา
แต่วันนี้มันหลั่งออกมา
เพราะข้าทนเก็บไม่ไหว
มันคับมันแค้น
มันแน่นในอก
มันเจ็บมันฟก
น้ำตา ดกใน
มันท่วมมันท้น
เสียจน ล้นใจ
เก็บไปไม่ไหว แล้วเอย

น้ำตาผู้ชาย
น่าอายเมื่อไหลหลั่งริน
ต้องรันทด จึงหยดลงดิน
หลงลืมอายสิ้น อกเอ๋ย
เมียขวัญมีชู้
โดนหลู่ โดนหมิ่น
ยอมสิ้นเมียรัก
มิยอม ชื่นเชย
จะถูกอาวุธ
ทรุดตายไปเลย
ก็ยังไม่เคย ร้องไห้
หัวใจ ข้าแกร่งดังหิน
จนเขาเรียก เจ้าคนทมิฬ
ได้ยินร่ำลือ ไปไกล
แต่วันนี้
น้ำตาของข้าต้องหลั่ง
ทำนบน้ำตาข้าพัง
เก็บเอาไว้ไม่ได้

น้ำตาทมิฬ
ไหลรินเพราะความเจ็บใจ
ผู้มีพระคุณเหนือใคร
ต้องมาถูกเขารังควาน

สองมือกำยำ
ไม่เคยถลำ ศัตรู
ข้านี่หรือคือศิษย์มีครู
แม้ใครมาหลู่ ต้องผลาญ
จะลบรอยแค้น
ให้สิ้น ในอก
จะเปิดนรก
รับคน ใจมาร
เอาซากชีวิต
นั้นเป็นพยาน
แทนผ้าซับธาร
น้ำตาทมิฬ.