เพลง : ฟ้าสีเทา
ศิลปิน : แดน วรเวช ดานุวงศ์

ในช่วงเวลาที่ท้องฟ้า

เริ่มจะเปลี่ยนกลายเป็นสีเทา

กลิ่นของความเหงา

ก็ถูกพัดพาและผ่านมากับลม

และเมื่อหยดฝนเริ่มปลิวลงพื้น

อาการใจฉันนั้นก็เริ่มจะหนาวสั่น

แต่ฉันมีเธอข้างในคงอบอุ่นกว่านี้



ได้โปรดกลับมายืนที่เดิม

กลับมาตรงที่เก่า

ที่ๆ เราสองคนนั้นเคยมองตา

และพูดคุยเรื่องต่างๆ



ท่ามกลางสายฝนแห่งรัก

และเสียงเพลงจากหัวใจ

ที่ร้องออกไปว่ารักเธอ

เธอคงจะได้ยินความรู้สึกนี้



ฉันยังคิดถึงแต่เธอ

เมื่อไหร่จะกลับมา



ก่อนนอนทีไรยังวนเวียนภายในใจ

มีแต่ภาพเธอ ตื่นมาก็เจอ

ยังคงชัดเจนไม่เปลี่ยน

เหมือนเมื่อแรกเจอ



ฉันยังคงฝัน ซ้ำอยู่อย่างนั้น

เมื่อไหร่ความฝันนั้น

จะกลายเป็นความจริง

ตื่นมาพบเธอจริง

ให้รักฉันมีอยู่จริง อีกครั้ง



ได้โปรดกลับมายืนที่เดิม

กลับมาตรงที่เก่า

ที่ๆ เราสองคนนั้นเคยมองตา

และพูดคุยเรื่องต่างๆ



ท่ามกลางสายฝนแห่งรัก

และเสียงเพลงจากหัวใจ

ที่ร้องออกไปว่ารักเธอ

เธอคงจะได้ยินความรู้สึกนี้



ฉันยังคิดถึงแต่เธอ



ได้โปรดกลับมายืนที่เดิม

กลับมาตรงที่เก่า

ที่ๆ เราสองคนนั้นเคยมองตา

และพูดคุยเรื่องต่างๆ



ท่ามกลางสายฝนแห่งรัก

และเสียงเพลงจากหัวใจ

ที่ร้องออกไปว่ารักเธอ

เธอคงจะได้ยินความรู้สึกนี้



รักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ

เมื่อไหร่จะกลับมา