เพลง : แมลงเม่าตัวสุดท้าย
ศิลปิน : เทียรี่ เมฆวัฒนา

ส้มตำ ลาบ ก้อย
มันไม่อร่อยเท่าเคเอฟซี
สปาเก็ตตี้
ถูกลิ้นคนดีกว่ากินข้าวเหนียว
นิทานเรื่องเก่า
สาวเจ้าเบื่อกำด้ามเคียว
มุ่งไปเป็นสาวสายเดี่ยว
ทิ้งผ้าถุง ไปนุ่งลีวายส์

เดี๋ยวเดียวก็เจ็บ
เมื่อโดนกรุงเทพนั้นสั่งสอนเอา
กลับมานั่งเศร้า
พร้อมซากความสาวที่ถูกทำลาย
ถึงมีตัวอย่าง
ก็ยังมีคนอยากไป
แมลงเม่าตัวที่เท่าไร
ต้องโดนแสงไฟล่อไปจากนา

ได้กินพิซซ่า
ก็ลืมปลาร้า เป็นตัว เป็นต่อน
พี่รู้เถียงนาดอน
สู้พารากอนไม่ได้หรอกหนา
แต่ว่าหัวเข่า
เจ้าจะไม่เปียกน้ำตา
ยังงามอย่างมีคุณค่า
ไม่มีใครว่าให้อาย

ส้มตำ ลาบ ก้อย
ซื้อกินได้บ่อยกว่าเคเอฟซี
สปาเก็ตตี้
ถึงชื่อฟังดี แต่อิ่มที่ไหน
ไม่มีแมลงเม่า
ถ้าเจ้าไม่บินหลงไป
กองฟางไล่ยุงสุมไฟ
ไม่อันตรายเท่าไฟนีออน

ได้กินพิซซ่า
ก็ลืมปลาร้า เป็นตัว เป็นต่อน
พี่รู้เถียงนาดอน
สู้พารากอนไม่ได้หรอกหนา
แต่ว่าหัวเข่า
เจ้าจะไม่เปียกน้ำตา
ยังงามอย่างมีคุณค่า
ไม่มีใครว่าให้อาย

ส้มตำ ลาบ ก้อย
ซื้อกินได้บ่อยกว่าเคเอฟซี
สปาเก็ตตี้
ถึงชื่อฟังดี แต่อิ่มที่ไหน
ไม่มีแมลงเม่า
ถ้าเจ้าไม่บินหลงไป
กองฟางไล่ยุงสุมไฟ
ไม่อันตรายเท่าไฟนีออน.