เพลง : รักลอยที่ดอยเชียงดาว
ศิลปิน : ทรงกลด อลงกรณ์

จากถิ่นดอยสูง
มุ่งมาไกลแสน
รักเก่า โดนเขา ดูแคลน
จึงมา สู่แคว้น แดนใต้.
สั่งน้อง ดูแม่
บอกแก ไม่ต้อง ห่วงใย
ขอจาก เพื่อรักษาใจ
แผลหาย จะกลับ ไปหา.
ที่ดอยเชียงดาว
มีเงา ภาพหลอน
ฝังติด จนใจ ไหวคลอน
อยู่ไป ก็คล้าย จะบ้า.
เพื่อนกัน แฟนเก่า
หยอกเย้า คลอคู่ ตำตา
รักใหม่ มาเย้ย ต่อหน้า
รักเรา หมดค่า จนสิ้น
คืนฝนตก
ที่ บนดอย คืนนั้น
เขาและเธอ คู่กัน
จัดงาน ฉลอง อยู่กิน.
น้ำตา ผู้ชาย
มันไหล ปนสายฝนริน
ฝนตก จากฟ้า สู่ดิน
โดนใจ ฉันให้ เหน็บหนาว.
ตัดใจลาจร
เมื่อตอนฝนหาย
ลาถิ่น ที่กำเนิดกาย
จากไกล ให้หาย คลายเศร้า.
หวังใช้ เวลา
และหน ทาง ที่ทอดยาว
ฝังกลบ ลบรอย แผลเก่า
แล้วเรา จะย้อน คืนดอย
คืนฝนตก
ที่ บนดอย คืนนั้น
เขาและเธอ คู่กัน
จัดงาน ฉลอง อยู่กิน.
น้ำตา ผู้ชาย
มันไหล ปนสายฝนริน
ฝนตก จากฟ้า สู่ดิน
โดนใจ ฉันให้ เหน็บหนาว.
ตัดใจลาจร
เมื่อตอนฝนหาย
ลาถิ่น ที่กำเนิดกาย
จากไกล ให้หาย คลายเศร้า.
หวังใช้ เวลา
และหน ทาง ที่ทอดยาว
ฝังกลบ ลบรอย แผลเก่า
แล้วเรา จะย้อน คืน ดอย